#December15, SIMPLE PLEASURES

#tb summer2013

~nigdy nie przepadałam za Mikromusic, choć uważałam Natalię za ogromnie utalentowaną osobę, obdarzoną nieopisanie kojącą barwą głosu. Zmieniłam zdanie po przesłuchaniu ich LIVEów; przykładowo: “Pod włos”, “Sopot”, “Panowie do garów”, czy “Jesień”. Ponownie spotkałam się z zespołem brzmiącym lepiej na żywo, niż nagraniach w studiu! Dodatkowo mają przeurocze teksty, nie mogę oderwać się od ich nowej płyty:

~Natalię Król kojarzę głównie z modelingu – jest jedyną akceptowaną przeze mnie modelką, dodatkowo obserwuje moje kulinarne poczynania. Pewnego dnia napisała do mnie, przesyłając fragment filmiku oraz wyjaśniając całą sprawę. Okazało się, że wraz z chłopakiem rozkręcają magiczny kanał na Youtube. Mega profesjonalne kadry z ich wspólnych podróży.

~Zuzia Górska założyła niewielką pracownię twórczą. Tworzy cudowne projekty, a co najlepsze – możemy je maksymalnie spersonalizować, wybierając podszewkę, rodzaj materiału z jakiego zostaną uszyte oraz kolor. Ceny nie są wygórowane jak na tak porządne produkty. Wspierajmy twórczość młodych, polskich marek! Ja osobiście wolałabym jedną torebkę prosto z tej manufaktury, niż dziesiątki ‘szanelek’ i  ‘majkelów-korsów’.

~Najzdolniejsza kobieta na świecie, moja mistrzyni, dodatkowo prawdziwa matka Polka! Dominika ma w domu małego rozbójnika, a mimo tego tworzy zachwycające torty!

~@beyger ma niemałą kolekcję poruszających zdjęć natury

~rozczulające porównanie moleskine od Anity (Aifowy). uśmiech rysuje się na mojej twarzy za każdym razem, gdy oglądam ten kilkusekundowy filmik

~jedzeniowe filmiki Agaty znalazłam przypadkowo, bo jak tu ich nie znaleźć, gdy autorka ma tylu obserwatorów! Tak się stało, że zupełnie ‘niechcący’, kilka dni później poznałam Agatkę, okazało się, że jest wyjątkowo wyluzowaną i miłą osobą. Teraz namawiam ją, aby znowu aktywowała swojego bloga

~Hania  pisze prawdę o świętach

migawki z insta (babka piernikowa, sernik polski, domowe czekoladki i amarantuski)

I na samiutki koniec kropla wyjaśnień…

Dlaczego daleko od wiatru?

Zwlekałam dość długo z wyjaśnieniami, czekając aż chrupiąca skorupka dojrzałości nabierze rumianych odcieni. Skąd wzięła się w kulinarnej myśli huraganowa metafora dynamizmu, gdzie wykiełkowała niezrozumiała koncepcja nazwy, fantasmagoryczny tytuł bloga?

Przeszłość rozpruwa wszelkie nurtujące pytajniki. Tak to już jest, że każda relacja w moim życiu rozpuszcza się w drożdżowej mieszance sentymentu.

Daleko od halnego, mój mazurski tlenie, daleko od gór, o całe niebo dalej, przez całą wysokość dostojnego świerku, przez całą szerokość wyciętego lasu.

Dalej niż sięga mój sokoli wzrok, daleko od szumu morskiej, gawędziarskiej bryzy , daleko od chłodu, mrukliwych fal, przez całą długość błękitu, horyzontu, snu.